czerwony, czapka i komin

choć dzieję dzielnie i bez wytchnienia, gdy już się na niczym innym skoncentrować  nie jestem w stanie,
to sprawa dokumentowania gotowych prac - kuleje. Koniec semestru, kolkwia, korekty, deadlinesy, no i bale karnawałowe, strojów szycie [starsza zawsze chciała być księżniczką, a młodsza - czego właściwie można się było spodziewać - zażądała stroju wiedźmy!], katary, syropy... słowem: nie ma jak i kiedy.
Dziś przy okazji ekspresowej akcji zakupu butów dla Krzysia [który jak zwykle przed samym wyjazdem służbowym orientuje się, że potrzebuje nowych] i z uwagi na bezchmurne niebo postanowiliśmy równie ekspresowo na tle ściany domu handlowego pstryknąć parę zdjęć. Z których nic nie wyszło, słońce świeciło mi prosto w oczy, na każdym zdjęciu mam minę jakby mi kto trzymał coś wstrętnie cuchnącego pod nosem.

Wpierw jednak moje nowe kolory na wiosnę/lato 2016: ufarbowałam resztki wycofanej bawełny MUSKAT, którą bardzo lubię! więc łzę ronię...!

- jeszcze nie mam koncepcji, co z tego powstanie: 

a to prezent od moich studentów, którzy bezbłędnie mnie zdiagnozowali!... 

wreszcie udziergi: 

1. czapa powstała według koncepcji własnej z ZITRONOWEGO 100% merino Wind und Wetter, w kolorze stalowym, zamienionym przeze mnie na ten ze zdjęcia:

 czapa powstała z motka i chyba z 10 metrów z motka kolejnego,

zaś resztę motka Wind und Wetter połączyłam z [także niecałym] motkiem Form und Farbe, także merino Zitrona, by na znacznie grubszych druciorach [chyba 8.0] francuzem zwykłym w godzinę, czy dwie dorobić komin:

a teraz moje bezgłowe korpusy:

 tudzież korpusy z głowami osobliwymi, ekscentrycznymi. Ale to wynik niespodziewanego spotkania z ostrym słońcem:

 nie mniej osobliwe, jednak wpasowujące się w ogólny kontekst zachowania protagonistki:

 na zdjęciu poniżej uwiecznił się prawdziwy odcień czerwieni:

tech: wzór Joji Locatelli: Manzanilla 
na modłę Asji [z przedłużonym rękawem i wałkiem pod szyją].
z: podwójnej nitki Noble'a Holsta w kolorze Berry  
druty: KP 4,0

- polecam ze wszech miar!!!