czwartek, 28 sierpnia 2014

TOSH mój pierwszy i gejowski resztkowiec

Oto karczek mojego nowego swetra gejowskiego robionego z resztek własnych [DROPSie merynosy] oraz e-dziewiarkowych, czyli motków, które osamotnione, pozbawione braci i sióstr szukały nowych opiekunów  leżąc na najwyższej półce w e-dziewiarkowym sklepie na Karmelkowej. Konkretnie Pashmina Lana Grossa, która stała się golfem i zielone niewiadomoco wiadomo tylko że merynosowe.
Karczek gotów, jeden rękaw oddzielony, natomiast potem zaczęło się pod górę - choć robię z góry w dół!
Nie mogłam dopasować niczego z mych zasobów... robiłam i prułam pięęęęęć razy.
Zdesperowana, w ataku amoku nabyłam to:
o wdzięcznej nazwie Earl Grey... choć tak naprawdę pachnie octem - niczego mu nie ujmując.
Oto historia pojawienia się w mym życiu pierwszego Madelinetosha


środa, 20 sierpnia 2014

niedobory

Kochani!

tłumnie tu ostatnio zaglądacie, więc się czuję zobowiązana (ja, która traktowałam tego bloga głównie jako notes, ew. jako moje szczątkowe portfolio - a jestem bałaganiarą), by okazać się nieco mniejszą macochą.

Jednak nie mogę pokazać niczego gotowego, pomimo tego iż:
a) na sesję lub poprawkę dziewiarską czeka bluzeczka z 'intensywnie łososiowego' cabla (chyba muszę poszerzyć rękawki).
b) na sesję lub  poprawkę czeka kardigan z koralowej bouretty dla Ewy (chyba muszę 'pogłębić' karczek).
c) kończę karczek ogromnego i ciężkiego improwizowanego swetrzycha dla męża (który był się oń upomniał "wszystkim robisz, a mnie - nie!"), dzianego od dołu z DROPSiej wełny Nepal.   
d) zaczęłam boski, luzacki i wielokolorowy sweter gejowski (dla mnie) z miękkiego merino+kaszmir.

Problem w tym, że pojechałam na wieś do rodziców, gdzie zabawię do końca tygodnia i:
na poprawkę A) nie mogę się zdecydować, choć Cabel mnie zachwyca i bluzka w sumie niezła, ale nie wzięłam jej ze sobą.
Projekt B) wyprałam i zblokowałam na łożu małżeńskim tuż przed wyjazdem i jeszcze nie wiem, czy będę pruła.
C) nie skończę, bo nie zabrałam z sobą wystarczającej ilości włóczki - choć szanse byłyby, bo taki grubas robi się błyskiem!
D) w powijakach - z ogromnym zapałem zrobiłam dopiero golf i nie wiem jeszcze, czy spożytkuję spruty blezer, czy zaryzykuję nowozamówioną włóczkę, która jeszcze w drodze?

Więc do piątku, kiedy to mąż dowiezie mi zapasik Napala, jego resztki zostawiam sobie na późne wieczory, kiedy dzieję z namaszczeniem, by ukoić nerwy. A w ciągu dnia oddaję się tłumaczeniu zdań typu:


"I tak z jednej strony widzimy przesadne dowartościowanie mocy, skoncentrowany wysiłek [willensmäßigen Anspannung], którego natężenie wobec tego, co za jego pomocą można osiągnąć jest  nieadekwatnie wielkie." 
- jeśli ktoś z Was [któż to wie, czy nie zagląda tu przypadkiem jakiś 'dziewiarz'] wie jak sprawniej oddać to co w nawiasie uprzejmie jest proszony o pomoc!  

środa, 13 sierpnia 2014

Byłam ci ja letnikiem



Zawsze będę przedkładała góry nad morze! To się nigdy nie zmieni. Cóż, gdy dzieci wolą morze. W tym roku jednak miałam trochę gór nad morzem… nad naszym narodowym!
Już wyjaśniam: Ewa poleciła nam Sasino jako miejsce niedotknięte nadmorskim folklorem turystycznym [budy z chińskim plastikiem, goframi, lodami, bobem, sprężynami z ziemniaka etc.], wolne od przetaczającej się ludzkiej masy i oparawanowanych plaż.

Noclegi zaklepaliśmy u pani Ali na "Zielonym Wzgórzu" w Zielonce - 2 km przez las od wydmy w Stilo. Stąd na plażę idzie się jeszcze kilometr przez przecudny lasek nadmorski, silnie pofałdowany, pachnący sosną, przykryty dywanem z wielokolorowego mchu. To właśnie dzięki tym odległościom masowy turysta nie zaludnił przestrzeni. 
 tu się dzieje coquettish, a tam ogromna rzecz z bourette - obecnie już na ukończeniu.


Ach, no i ta Zielonka odcięta od świata, w której górska atmosfera panuje… Brak sklepu! Chleb piekła nam pani Gienia [i ciasto marchewkowe i sernik!!! jak ptasie mleczko!!!] – dobrze, że maszerować trzeba było, a i tak obwód w pasie skandaliczny przywiozłam!
Pogoda murowana, jednak udało nam się spenetrować Lębork i Słupsk [Witkacy w miejskim muzeum, secesja na ulicach i w ratuszu]. A po drodze z i do Wrocławia: Toruń i Gniezno. Wszystkie te miejsca piękne!!! – gorąco je polecam Waszej uwadze. W odróżnieniu od Łeby :((( koszmarnej, w której da się żyć chyba jedynie mocno poza sezonem, a i tak niewiele tu ciekawego. [Jedyna rzecz warta polecenia znajduje się nieopodal Łeby. Jest to pałac w Nowęcinie, z uwagi na boską kuchnię! Dawno nie jadłam tak pysznie, z taką finezją i za taką przyzwoitą cenę!!! w pałacowym ogrodzie w ciszy, spokoju i jakimś takim rozleniwieniu południowym…]

sobota, 9 sierpnia 2014

Coquettish gotów





Mój alpaczany purytański sweterek testowany dla Asji został pomyślnie ukończony. Wzór przejrzysty, bardzo drobiazgowo rozpisany, pełen tutorialnych odnośników.

Ponieważ jako materiał obrałam sobie alpakę, uzyskując w efekcie sweter ciepły jesienno-zimowy, postanowiłam przedłużyć nieco rękawy.
















Można go także nosić „tyłem na przód”. Wtedy tył jest nieco dłuższy i odnosi się wrażenie, że był robiony rzędami skróconymi.